On Connection: 'Powerful' MATT HAIG (Faber Social)

Product Information

Kae Tempest (pronouns: they/them) started out when they were 16, rapping at strangers on night buses and pestering MCs to let them on the mic at raves. In India had ik ontdekt dat de stank van open riolen en vers geslachte geiten het aroma van sandalwood en garam masala niet terneerslaat, dat hemel en aarde zich als buurlanden verhouden, dat vele mensen die duizend keer minder hebben dan ikzelf op een gemiddelde dag dubbel zo vaak lachen. Telkens kan ik tenminste pogen om mijn afgrijzen af te kalven met genoeg voordeel van de twijfel: wie weet is haar geliefde terminaal ziek, heeft hij een rotdag en is haar kind al uren onhandelbaar. The point is that petty, frustrating crap like this is exactly where the work of choosing is gonna come in.

And although I use the word ‘artist’ to describe musicians on a regular basis, with Tempest the word means so much more. William Blake alıntıları da Jung’un rehberliği de başvurulan makaleler de hem çok doğru hem de çok ilham verici referanslar.Maar heel het boek is een prachtig pleidooi om oprecht te leven en oprecht te zijn ten midden van je omgeving. This is a book of the sort „my publisher asked me to contribute to this line of essays although I don’t really know what to say. Trying to answer this question can get really painful when you lost yourself somewhere along the way.

Its thesis – that our need for connection can be fostered by creativity in general and live art in particular – has become all the more compelling since lockdown. Tempest heeft het over ervaringen van tijdens tournees in verschillende plekken en landen als beginnend (slam) poëet waarin hen op onverwachte momenten verbinding vindt met het publiek dan wel toevallige passanten. About MY hungriness and MY fatigue and MY desire to just get home, and it’s going to seem for all the world like everybody else is just in my way. So, this review might be really awkward and I don't think it lives up to the book, but yeah, it left me a different person.

While some of their thoughts may not be new, they are surely worth repeating in this disconnected, distracted world. Of putting distance between the view that everything you do must be to advance your craft, rather than just acknowledging that being creative is a thing that brings you joy. In some of the parts that connected most deeply with me, it talks of the importance of giving yourself permission to be creative no matter what the quality of the output.

Herinneringen, dagdromen, de geuren en kleuren dankzij je zintuigen, het inzoomen op gezichten en het uitzoomen naar een ander sterrenstelsel van waaruit het waanzinnig is dat ik hier überhaupt (be)sta… Nietigheid vernietigt niemendalletjes. Dividido en las partes que se suceden durante el montaje de un espectáculo escénico, Tempest hace vibrar al lector igual que hace vibrar al público encima del escenario.The only parts I found interesting (probably because they had some narrative cohesion and weren't just nebulous, jumbled streams of consciousness) were Tempest's own personal anecdotes, although these were generally brief and infrequent.

Like that piece of music it is extremely honest, punctured with an admittance of how difficult Kae finds the troubled times we are living in.Ik denk ook dat het een tekst is is die meestal gelezen zal worden door de mensen die eigenlijk al weten hoe ze zich voor anderen en voor de wereld moeten open stellen, en dat de mensen die hier het meest baat bij hebben zelfs nooit naar dit boek zouden grijpen.